12.000 Steps a Day Keeps Corona Away

Het is de veertiende dag. Nu ik dat zo schrijf, klinkt het een beetje bijbels zelfs. “En ik zag dat het goed is geweest.” Twee weken zelf-quarantaine heb ik achter de rug, hier op het eiland Ikaria, en het houdt nog niet op, want van overheidswege hebben we ook algemeen straatverbod.

12.000 Steps a Day Keeps Corona Away

Om mezelf tijdens de quarantaine toch zo goed mogelijk in beweging te houden, riep ik de hulp in van mijn mobiele telefoon: “Ik wandel, jij telt tot 12.000”. En uitgezonderd drie regendagen zette ik dagelijks 12.000 stappen en meer.
Hoe?? doe je dat??? als je straatverbod hebt??
Tja, op een eiland is dat natuurlijk iets makkelijker. Ik wandelde de begane paden af, en dwaalde rond in het bos.

Soms kwam ik thuis met ‘maar’ 6000, 8000 of 9000 stappen. Dan zocht ik andere manieren om toch in beweging te blijven. Ik zette muziek op, draaide de volumeknop luid en zei tegen mijn mobiele telefoon: “Ik dans, jij telt verder tot 12.000.”

There’s always a loving way

Natuurlijk is dit niet echt helemaal zo gegaan. Ik wil echt niet de hele dag die telefoon in mijn zak, zo dicht tegen mijn lijf aan. Ik schrijf het bij wijze van voorbeeld. Ik bedoel maar. Ook al is je fysieke ruimte beperkt, er zijn ALTIJD manieren om daar creatieve oplossingen voor te vinden. Het ‘ontbreken’ van tijd, plaats, ruimte is vaak niet de hele waarheid: het gaat om de innerlijke ruimte in jezelf die je opent, en in beweging brengt. Als je niet op de straat mag bewegen, dan ga je toch de straat af?

Stel, een straatverbod voelt verstikkend. Dan heb je de keuze: of je blijft met je aandacht bij die negatieve gewaarwording en je zakt langzaam weg in lethargie, of je brengt je liefdevolle aandacht naar je hart en de hele binnenkant van je lichaam, waar er misschien nieuwe deuren openen, naar innerlijke ruimtes waar je eerder nog geen weet van had.

Wakker in liefde en overvloed

Want dit is een tweede wonderlijke beweging die ik in mezelf mocht ontdekken, en misschien heb jij dit intussen ook ervaren? Na de eerste dagen van shock, kwam er een stroom aan creativiteit op gang. Ik ervoer een vreemd soort wakker zijn, helder zijn. Alsof ik eindeloos kan blijven creëren. Alsof er een stroom op gang is gekomen vanuit een onuitputtelijke BRON.

Precies die bron en het contact daarmee, besef ik nu, hield ik al die voorgaande weken en maanden warm met schrijfmeditatie. Hoe vaak heb ik niet gedacht: “Jeetje, waarom doe ik dit alweer, waarom telkens opnieuw die punt en die lijn?” Ik heb niet elke dag lumineuze ideeën, ik loop niet elke dag over van creativiteit, maar ik houd wel geduldig het lijntje met de bron open. En precies nu, in het corona-tijdperk, besef ik weer hoe belangrijk het is om die verbinding dagelijks aandacht te geven. Het is precies die aandacht, die LIEFDE die je dan eigenlijk aan de bron schenkt, die als OVERVLOED naar je terugkomt op momenten dat je het nodig hebt. Zoals bijvoorbeeld in crisistijd.

Schrijfmeditatie is de liefde warm houden

Kortom, schrijfmeditatie is eigenlijk niks anders dan “de liefde warm houden”. De liefde voor je schrijven, voor jezelf, voor de ander, voor je creatieve bron. De liefde die zich een weg zoekt vanuit het hart doorheen de bloedbanen naar je hele lichaam. De liefde die je opzuigt vanuit de aarde doorheen je voeten naar je bekken, je buik, je borst, je schouders, nek en kruin. Je houdt de verbinding in beweging.

Uit, in en met liefde schrijven wij.

+

Je kunt, als je dat graag wilt, hieronder je reactie achterlaten.

.

Lees je graag meer over schrijfmeditatie? Dan is mijn boek wellicht voor jou. Kijk op: Schrijven naar bewustzijn.

.

Joey Brown is schrijf- en bewustzijnscoach, en auteur van het boek Schrijven naar Bewustzijn, Ontdek je ware verhaal. Ze woont op het eiland Ikaria.

P.S. Wil je graag op de hoogte blijven? Schrijf je dan in voor de NIEUWSBRIEF.

Neem ook regelmatig een kijkje op de FACEBOOKPAGINA!