‘Ik ben Schrijfwerker’, zeg ik wel eens als iemand me vraagt wat ik doe voor de kost. ‘Gespecialiseerd in renovatie. Ik help je nieuw leven te blazen in je verhaal, je leven.’
Renovatie is al sinds mijn kindertijd een passie. Letterlijk: ik had een enórme passie voor vervallen huizen. Als meisje van negen contacteerde ik een keer de burgemeester van ons dorp om te vragen wie de eigenaar was van een vervallen arbeidershuisje – een huisje dat ik graag samen met twee vriendinnetjes wilde renoveren! De burgemeester stuurde me als antwoord op mijn telefoontje een officiële brief, met daarin het adres van de eigenaar en de vriendelijke vraag ‘om voor verdere vragen de eigenaar te contacteren’. Ik was zo trots met die brief!
Jammer genoeg lazen onze ouders ook die brief, en natuurlijk hebben ze daar een stokje voor gestoken 🙂
Ken jij de bestemming van je huis?
Droom jij wel eens van een huis? Als er in je droom een huis verschijnt, dan staat dat huis symbool voor je leven. Je kunt je dan afvragen hoe dat huis er uit zag, en wat je daar voor jezelf uit kunt leren.
Zo droomde ik een keer dat ik een huis bewoonde van drie verdiepingen. In de droom woonde ik op de benedenverdieping, tussen meubilair van natuurlijke materialen en in de hoek een gezellige open haard. De eerste verdieping was een boekencafé met hoge grote ramen, honderden boeken en een tiental ronde tafeltjes waar je lekker kon zitten lezen en schrijven. Op de tweede verdieping was een ruimte voor stilte en meditatie. Een sierlijke metalen draaitrap in het midden van het huis verbond de drie verdiepingen.
Bij het wakker worden besefte ik: de drie verdiepingen zijn de drie pijlers van mijn eigen leven, stevig cirkelend en draaiend verbonden met elkaar!
Ben jij huurder of eigenaar van je huis?
Je leven of ‘het verhaal dat je leven is’, is het huis waarin je ziel woont. Je kunt jezelf afvragen of het huis waarin je nu woont – zowel letterlijk als figuurlijk, dus zowel je echte woonst als het leven zoals je het nu leeft – zodanig is ingericht dat het is afgestemd op jouw ziel.
Komt jouw potentieel en de bestemming van je ziel tot uiting in jouw huis (je leven)?
Voel je jezelf groeien, in beweging, vrij en licht?
Voel je jezelf de huurder of de eigenaar van je huis?
Neem jij de verantwoordelijkheid van een goede “huisvader”?
Of doe je wat huurders wel eens doen: uitwonen, in de veronderstelling dat de eigenaar de sleet en de schade wel zal herstellen?
Maar vertel, me, wie is dat dan, de eigenaar van jouw leven?
Precies.
Snap je?
Een huis waarin je mag groeien
Als je ziel mag wonen in een huis (jouw leven, en hoe je het hebt ingericht) dat ademruimte biedt en rust, veiligheid en geborgenheid, dan heeft dat een enorme impact op jouw groei en ontwikkeling.
Ik heb zelf mijn leven jarenlang uitgewoond. Ik was me bovendien niet bewust dát ik dat deed. Met als gevolg dat mijn ziel alsmaar ongelukkiger werd. Ik was een bange huurder, van het soort dat tralies ging aanbrengen, ramen blindeerde en deuren met zware kasten barricadeerde.
Kortom: ik maakte van mijn leven een donkere bunker waarin mijn ziel angstig en eenzaam wachtte op redding … van een “eigenaar” die uiteraard nooit zou komen, tenzij ik zélf in dat eigenaarschap zou stappen.
In renovatie. Dringende hulp gevraagd!
Mijn grootste en belangrijkste stap richting eigenaarschap werd: hulp vragen!
Jeetje, wat vond ik dát moeilijk!
Ik vertrouwde namelijk niemand, en zeker niet als het om mijn innerlijke vragen en worstelingen ging. Ik moest dat wantrouwen opzij zetten, en uitreiken naar de ander, in het vertrouwen dat die ander het goed met me zou voorhebben.
Dus haalde ik diep adem en deed wat nodig was. Ik zette bij wijze van spreken een bordje in de tuin:
.
.‘In renovatie. Dringende hulp gevraagd.’
.
Het gekke was: hoe meer hulp ik durfde te vragen, hoe meer ik mezelf voelde groeien in eigenaarschap. Ik snapte plots hoe groei en genezing in elkaar zat: die zat in de beweging van het uitreiken en verbinden met de ander.
Zo kreeg ik hulp van de Meditatiewerker die me een grote wasmand met stofdoeken gaf. Lagen en lagen stof heb ik ermee weggeveegd.
Dan kwam de Schrijfwerker langs. Hij timmerde voor mij een nieuwe voordeur. Eentje uit licht vriendelijk hout, met een rond raampje erin, zodat er, zelfs wanneer ik de deur zou dichtslaan, nog licht in de hal zou vallen. Hij leerde me ook hoe ik zelf hamer en spijker kon hanteren: schrijfmeditatie! Daarna kwam hij aanzetten met grote heldere ramen, zodat mijn ziel weer rechtstreeks contact kon maken de buitenwereld.
Geef je ziel het huis van haar dromen
Ik renoveerde en renoveerde en gaf mijn ziel het huis van haar dromen. En daar werd ze zo blij van! Vanuit die vreugde groeide het verlangen om de renovatietechnieken die ik leerde, door te geven. Zo werd ik zelf een gediplomeerd SCHRIJFWERKER, en ik leerde hoe ik mijn kennis zou kunnen doorgeven.
Nu sleur ik zakken vol nieuwe ideeën aan, toon aan wie het maar horen wil hoe ze muren kunnen afbreken die het licht in de weg staan, hoe ze dikke lagen stof kunnen wegvegen en hoe ze, op hun beurt, hun vreugde kunnen verspreiden naar andere huizen in hun straat die ook dringend aan renovatie toe zijn.
.
Op zoek naar gratis renovatietechnieken?
Bekijk hier het aanbod gratis begeleide schrijf- en stiltemeditaties.
.
Individuele coaching: van punt naar meesterschap
Zélfs als heb je het ver geschopt in je leven, dan nog kan het gebeuren dat je voelt: “Is dit het nu?” Je loopt vast in je leven, in je onderneming, in je verhaal Dat is helemaal oké. Stuur je hulpvraag uit en ik help je als ervaren Schrijfwerker om je huis te renoveren. Kijk op: individuele coaching, van punt naar meesterschap.
.
Reageer je graag? Dat kan onderaan deze blog.
.
Joey Brown is schrijf- en bewustzijnscoach, en auteur van het boek Schrijven naar Bewustzijn, Ontdek je ware verhaal. Ze woont op het eiland Ikaria.
P.S. Wil je graag op de hoogte blijven? Schrijf je dan in voor de NIEUWSBRIEF.
Neem ook regelmatig een kijkje op de FACEBOOKPAGINA!
Dag Joey, een mooie blog!, En ik snap hem (denk ik toch), valt dat effe mee zeg ;-). Ik heb een tijd geleden, tijdens het wandelen, een mooie ervaring gehad. Op een bepaald moment kreeg ik het gevoel van uit mijn lichaam te treden. Ik, mijn ziel, bevond me buiten mijn lichaam en zweefde rechts boven. Ik kon lijken naar mijn lichaam. Het was een heel bewuste en mooie ervaring. Een lichaam, mijn lichaam…het huis waarin de ziel tijdelijk mag wonen, verblijven. Diep in mezelf ben ik ervan overtuigd dat de ziel verder leeft en na de dood terugkomt in een ander lichaam. Ons lichaam, het huis is de materie die de ziel nodig heeft om zich te manifesteren. Maar het is slecht een omhulsel. Een huis is maar een hoop stenen. Een thuis wordt pas wanneer de bewoners zich er goed voelen, tot rust kunnen komen…thuis komen. Is dit niet hetzelfdemet de ziel en het lichaam? Een lichaam zonder ziel…. is niet bezig met renoveren, is een huurder, een hoop stenen. Wanneer er een ziel in een lichaam kan komen wonen dan wordt dit lichaam een thuis, de stof wordt afveegt, de huurder wordt eigenaar.
In de workshop rouwverwerking zit heel verdriet, wat logisch is. Oud verdriet, ‘vers’ verdriet….Iemand dierbaar verliezen is een heel moeilijk proces.
Wat de jaren me hebben gebracht (en veel renovatie o.a made.by Joey) is dat ik dankbaar ben voor al de dierbare die me zijn ontvallen. Dankbaar omdat ze nog altijd guidance geven aan mijn leven. De ziel van deze dierbaren, wie ze waren en niet het lichaam, voel ik nog altijd. Ik denk niet aan hun uiterlijk maar aan hun innerlijk, hun ziel. Ze zijn er nog… En dat wil ik vooral onthouden, voelen en niet de pijn omwille van het feit dat ze me fysiek ontvallen zijn.
Dankbaar voor jouw dankbaarheid, Peter!
Schitterende metafoor, Joey! Dat werkt!
6 juni 2020
Naar aanleiding van Joey’s tekst .
Deze tekst stemde tot nadenken en bevestigde mijn gevoel van de laatste jaren. Het blijkt een taalvorm die beter lijkt binnen te komen.?
Bouwen,verbouwen,eigendom is mijn ding in de letterlijke zin dan.
Mijn verhaal:
Na een zwaar fysiek en emotioneel geteisterd leven kwam er een periode dat ik koos voor een nieuw begin.
Ik zou een andere weg inslaan en ik zou anderen mijn leven niet meer laten beheersen en overheersen.
Ik zou zelf keuzes maken en die waar ik me goed bij voelde.
Tenminste dat dacht ik.
De doelstelling een zelf gekozen huis kopen,te renoveren en er mijn thuis van te maken was haalbaar mits opnieuw hard werken en ik wist dat kon ik. Na 4 jaar mezelf terug gevonden te hebben begon ik eraan. Vol zelfvertrouwen.Niets of niemand zou me tegenhouden. Zou er weer hard tegenaan moeten maar dit keer was het voor mezelf.
Maar er gebeurde iets raars. Hoe meer eigendom in de letterlijke zin van het woord ik ging verwerven en mezelf eigen ging maken hoe minder ik eigenaar werd.
De grote verantwoordelijkheden die het met zich meebracht om alles betaald en af te krijgen,die in het begin zo haalbaar leken zette alles wat ik nog voor mezelf wilde op een verlanglijstje. Het zou weleens komen.
In mindere momenten twijfelde ik aan mijn keuzes maar schudde die van me af . Als ik nog effe zou doorzetten dan mocht mijn zieltje spreken.
Maar niets is minder waar geworden.
Jaren slopen voorbij en ik suste met de gedachten dat ik toch al wel wat ouder was en dat het allemaal niet zo hoefde. Ik kon toch gewoon genieten van het bereikte resultaat.
Het gevoel van onbehagen bleef en wisselde zich af met tevredenheid over het bereikte doel en anderzijds een grote leegte die niet te vullen leek.
Het gevoel huurder te zijn geworden van mijn eigen zelve eigendom werd een feit.
Het luisteren naar mijn ziel zal mijn volgende doelstelling zijn wat er ook dient te gebeuren en ook al ben ik intussen veel ouder hij verdient het om eindelijk gehoord te worden.
De tekst van Joey heeft me aangezet dit te willen delen en daar heeft mijn zieltje zeggenschap in gehad.
Groetjes Marcella.
Dankjewel, Marcella. Blij dat je durfde te delen!
Dank je Joey voor weer je mooie brief onderweg naar Belgie .
Ik ben jou boek aan het lezen en herken jou helemaal …het is echt een prachtig boek,stap voor stap probeer ik hem in mijn op te nemen en hoopt dan zelf op zekere dag mijn eigen boek te schrijven .
Ik wens je alvast een goede aankomst in België en zeker veel mooie dagen .Geniet ervan !
Groetjes
Greta,