Lichttaal: kutzooi hoort er ook bij!

Een online schrijfdag met Lichttaal betekent niet dat alles mooi en licht en liefde moet zijn. Getuige het verhaal van Nathalie Heessels – Van Den Kieboom. Ze schreef over haar ervaring van de schrijfdag: of hoe ook kutzooi helder licht op de zaken werpt. 

Nathalie schrijft:

Afgelopen zaterdag heb ik mezelf weer een cadeau gegeven door te schrijven onder de bezielende leiding van Joey Brown. Zij gaf de schrijfworkshop Lichttaal. Nu schrijf ik zelf al langer allerlei tekens die ik niet kan plaatsen en ik ben benieuwd wat ze te betekenen hebben. Ik schrijf, teken en kleur en ik ben helemaal gelukkig. Hier kan en mag alles, geen goed of fout.

O jee, kutzooi

In de middag doen we een schrijfoefening waarbij we één woord moeten opschrijven wat op dat moment bij je opkomt. Het eerste woord dat bij me opkomt is KUTZOOI. ‘Oké’, denk ik, ‘wat raar’. De hele ochtend zagen allerlei woorden en vormen het papier, maar dit woord is nieuw. Klinkt ook niet echt als Lichttaal. Dus, wat moet ik hiermee?

Kutzooi als cadeau voor de ander?!

Joey zegt bovendien dat het woord dat ik zonet opschreef ‘een cadeau wordt aan iemand anders’. Echt? Is het echt de bedoeling dat ik dit woord aan één van de deelnemers schenk? ‘Euh, nee, ik doe even niet mee’, hoor ik mezelf zeggen, ‘mijn woord is een slecht woord’. Maar kutzooi hardop uitspreken doe ik niet.

‘Er is geen goed of slecht’, krijg ik als antwoord. ‘Laat je oordeel over dat woord, wat het ook is, maar even los. Wat jij ‘slecht’ vindt is misschien een cadeau voor een ander.’

Hmm, dit vind ik moeilijk. Misschien betekent kutzooi in België iets anders maar dit is echt een vreselijk scheldwoord dat ik niet als cadeau aan iemand anders wil geven. Ik voel mezelf rood worden, en heb het heel warm. Ik durf het woord nog steeds niet hardop te delen, maar doe het uiteindelijk toch.

‘Mijn woord is kutzooi’, zeg ik. Een Belgische dame begint heel hard te lachen. Oké, dan is zij de pisang. Ik geef haar mijn kutzooi en ze blijft lachen en neemt het enthousiast aan. Het is de bedoeling dat we gaan schrijven met dit fantastische geschenk. Zucht, ik ben benieuwd wat er uit mijn kutzooi komt.

Kutzooi is vruchtbare bodem

Een schrijfsessie later deelt de dame die mijn kutzooi heeft gekregen, wat mijn cadeau haar heeft gebracht. ‘Momenteel is mijn leven een grote kutzooi’, zegt ze. ‘Maar tijdens het schrijven kwam ik tot het volgende inzicht: eigenlijk is het een vruchtbare bodem. Deze kutzooi is pure chaos en heeft een functie. Ik besef plots: het is welkom, het mag er zijn. Het moét er zelfs zijn alvorens het kan transformeren naar harmonie. Het voelt als verteren, een organisch proces.’

Kutzooi, het is maar hoe je het bekijkt

Ik geloof mijn oren niet. Kutzooi een vruchtbare voedingsbodem voor rust en harmonie! Maar ik ben dankbaar, want wat deze vrouw zonet deelde, heeft ook bij mij een lichtje doen opgaan. Ik kijk naar hoe ik zelf omga met mijn kutzooi. Want die is er genoeg. De consequenties van gemaakte keuzes. De onzekerheid die telkens om de hoek komt kijken. Mijn eeuwige behoefte aan zekerheid. Mijn geloof in tekort als het op mezelf aankomt. Het niet hebben van vertrouwen in mezelf. Het voelt alsof dat ‘slechte’ woord me net even wakker schudde in mijn oude verhaal: ‘Hé, Nathalie, je kunt de dingen ook anders bekijken.’ En het is waar, het is maar net waar ik op focus: op de kutzooi of op de vruchtbare bodem die het ook is. Kutzooi een cadeau wat ik iedereen toewens!’

.

Meer van Nathalie? Kijk op: Nathalie’s blog

.

Reageer je graag? Dat kan onderaan deze blog.

Ontmoet je me graag tijdens een Online Schrijfdag? Kijk dan even hier: Online Schrijfdagen.

Wil je graag deelnemen aan een schrijfretraite? Het volledige aanbod vind je hier: Retraites.