“De beweging van het schrijven, brengt me tot stilstand bij mezelf”, zegt Joke B. We zijn aan het eind van mijn allereerste mini online schrijfretraite: ik vanuit mijn woonkamer op het Griekse eiland Ikaria en de deelnemers vanuit hun huizen in België en Nederland. Twee dagen waarin we met schrijfmeditatie en deelrondes bewust STIL staan bij wat nu, in tijden van corona, in ons beweegt. “Als ik schrijf, kan ik veel bewuster stilstaan.” Misschien herken je dat wel?
Bij aanvang is al die focus op onze innerlijke ruimte een beetje onwennig, maar al bij het eind van de eerste dag wordt er gehuild, gelachen en uitgewisseld. Er worden woorden, zinnen, ervaringen gedeeld die in het ‘normale’ leven vaak geen ruimte krijgen. “Wat een inspirerende en verrijkende belevenis!” schreef deelneemster Lea me nadien. “Ik heb bewondering voor al die mensen die zonder schroom hun ziel blootlegden, tot tranen toe. Ik zou willen dat ik dat ook kon.”
Collectief in stilstand, samen in beweging
Het samen schrijven in stilte gebeurt bijna als vanzelf. JUIST omdat we nu collectief tot stilstand en bezinning worden gedwongen. Waar ik voorheen voor mijn retraites doelbewust een stilteplek diende op te zoeken (een abdij of klooster in België of Nederland, of een stille plek hier op het eiland) is nu zowat de hele wereld een stiltegebied geworden! We zitten nu allemaal in diezelfde ruimte die “stilstand” heet. De ruimte die “leeg” is, en onzeker, en tegelijk “vol” van verwachting en potentieel, van “nieuw” en “anders”. En vanuit die ruimte, die dag in dag uit nu zo voelbaar en tastbaar aanwezig is, komen we al schrijvend samen in beweging.
Schrijven naar “anders”
Wat ik deze twee dagen intens kon voelen, was het verlangen van alle deelnemers om daadwerkelijk stappen te zetten naar “anders”, niet alleen in gedachten, maar ook in daden. En dat is wat schrijfmeditatie met je doet: het beweegt je naar een next level. Je houdt jezelf een sterke spiegel voor, je zet je verlangens of wat dan ook zwart op wit op papier.
Nog terwijl je schrijft, komt het antwoord
“Ik wil me zo graag vervuld worden”, schrijft iemand, “maar ik ben zo bang voor de leegte. Ik doe er altijd alles aan, om maar niet die leegte te voelen.” En terwijl ze het schreef, VOELDE ze al het antwoord aan zichzelf … en dat is dan precies dat moment van inzicht, waar we nooit naar hoeven te zoeken, maar dat we enkel hoeven toe te laten wanneer het zich aandient: “OMG! De vervulling die ik zoek, vind ik in de leegte!”
En bij het neerschrijven van die zin, maakt ze daadwerkelijk en voelbaar contact met die leegte waar ze zo bang voor is, en lopen de tranen over haar wangen, omdat ze het DOET, en omdat ze het kan voélen: “Mijn leegte is niet leeg! Ik zit eigenlijk zo VOL ideeën dat ik amper weet waar nu te beginnen!”
Of zoals Mary Z. het zo prachtig formuleerde: “Mijn hart komt vaak te kort, mijn hoofd praat veel te luid. Met schrijfmeditatie laat ik eindelijk mijn hart aan het woord.”
.
.
Lees je graag meer over schrijfmeditatie? Dan is mijn boek wellicht voor jou. Kijk op: Schrijven naar bewustzijn.
Neem je graag deel aan een Online Schrijfdag? Kijk op: Online Schrijfmeditatiedagen
.
Reageer je graag? Dat kan onderaan deze blog.
.
Joey Brown is schrijf- en bewustzijnscoach, en auteur van het boek Schrijven naar Bewustzijn, Ontdek je ware verhaal. Ze woont op het eiland Ikaria.
P.S. Wil je graag op de hoogte blijven? Schrijf je dan in voor de NIEUWSBRIEF.
Neem ook regelmatig een kijkje op de FACEBOOKPAGINA!
Geef een antwoord