Het is zes in de ochtend. Ik zit aan de keukentafel met een dampende kop Griekse koffie voor mijn neus en staar uit het venster. Ik zie een diepblauwe zee en hoe het eerste zonlicht voorzichtig de golven streelt. Aan mijn voeten wacht mijn hond geduldig op de ochtendwandeling. Ik voel me uitgerust … [Lees meer...]
Het is de liefde die we niet begrijpen
Ik begon mijn stappen te tellen toen ik tien jaar oud was. Ik had de gewoonte om erg vroeg op te staan, wanneer mijn ouders nog vast sliepen en ik hen hoorde snurken in de kamer terwijl ik zo stil mogelijk de trap af sloop. Ik telde de treden van de trap. Ik telde ook de seconden: als ik beneden … [Lees meer...]