Je innerlijke moeder als sleutel naar veiligheid, verbinding en JOY

Hier lees je het verhaal van Louise. Samen deden we een tafelopstelling, waarin ze de verbinding met haar moeder en voormoeders – vrouwen zwaar getraumatiseerd door oorlog – heelde. Wat ze daarna voelde, was een nieuwe, creatieve stroom die in beweging kwam. Ik schreef de sessie voor je uit als voorbeeld, zodat je een idee krijgt van wat een online 1:1 sessie met mij voor jou zou kunnen betekenen.

“Vijfenzestig wordt voor mij een nieuwe start”, zei ze. We zaten in een Zoomsessie. Zij, dat is Louise (haar ware geboortenaam, ik kreeg de toestemming om haar verhaal te schrijven), een kleurrijke vrouw, een open blik en brede lach. Erg zelfbewust ook, en met ervaring in het opstellingswerk.
“Ik ben, naast mijn job in het hoger onderwijs, ook healer. Ik lees de energie van mensen, en daar wil ik na mijn pensioen graag wat mee doen. Ik wil ook graag weer schrijven. Ik voel dat het enthousiasme eruit is. Ik ben stilgevallen, en ik weet niet waarom.”

Ik durf mezelf niet zichtbaar te maken

Samen met haar zette ik al haar verlangens en mogelijkheden op een rij; hoe ze een bedrijfje zou kunnen bouwen, welke diensten ze zou kunnen leveren. “Ja, dat! Helemaal!” Ze straalde. En toen kwam de “maar”.
“Ik durf niet”, zei ze, en ze schraapte haar keel, “ik durf mezelf niet zichtbaar te maken.” Er kwam een stevige hoestbui doorheen, en dat was niet zomaar. “Er zit een stevige lading op zichtbaarheid”, zei ik, en vroeg haar om enkele feiten uit de familiegeschiedenis.
“Hoe is de verbinding met je moeder?” Tja, die was altijd erg moeilijk geweest.
“Mijn moeder wilde nooit in de moederlijn gaan staan”, zei ze, waarmee ze bedoelde dat tijdens het eerdere opstellingswerk dat ze had gedaan, de representant voor haar moeder behoorlijk wat weerstand had getoond.
“Jij MOET in die moederlijn!” had Louise toen uitgeroepen. Maar natuurlijk helpt dat niet. Liefde kun je niet dwingen. De stroom van liefde herstelt zich niet zolang het trauma dat gezien wil worden, zich niet gezien en gehoord voelt.

Trauma blijft aankloppen tot iemand zo moedig is om het aan te kijken

Ik liet Louise poppetjes kiezen voor haar moeder, grootmoeder en overgrootmoeder. En een poppetje voor zichzelf. Daarna zetten we de poppetjes als representanten in het veld (een kartonnen bord, dat ik steeds gebruik voor tafelopstellingen). In wat er op de tafel verscheen, werd het trauma en de disconnectie onmiddellijk zichtbaar: het poppetje voor Louise stond met haar rug naar alle vrouwen toe. Ook haar moeder en grootmoeder stonden met de rug naar elkaar, en naar overgrootmoeder gedraaid. En op een afstandje in het midden stond overgrootmoeder eenzaam en alleen.

“Waar kijkt je overgrootmoeder naar?” vroeg ik. “Naar de grond”, zei Chris.
“Wat is er met je overgrootmoeder gebeurd?”
“Behoorlijk wat. Ze heeft haar man verloren aan ziekte toen de kinderen nog erg jong waren. En haar oudste zoon is gekruisigd door de Jappen. Hij zat in het verzet. Haar dochter en kleindochter zaten in het Jappenkamp.”
Wat een verdriet! Wat een zware lading om te dragen. Ik legde een poppetje voor de vader en een poppetje voor de zoon in het veld. Dit beeld was heel heftig voor Louise; het bracht een stroom van verdriet op gang. Tranen stroomden over haar wangen.

Eindelijk mag er gerouwd worden

“Er werd nooit over gepraat. Mijn moeder deed alsof dit alles nooit gebeurd was. Ze was een echte overlever, een sterke vrouw die altijd alles alleen deed. Net zoals ik, eigenlijk. Nu zie ik pas hoe ik ook mijn best heb gedaan om sterk te zijn, en om te doen alsof er nooit iets is gebeurd.”
“Het is oké, huil maar. Dit is nodig. Je bent de eerste die dit doet, rouwen om wat er is gebeurd.”
En we gaven het verdriet een tijdje de ruimte, vooraleer we verder gingen.

Trauma zoekt een uitweg naar liefde

“Kun je zien hoe afgesloten, eenzaam en alleen je overgrootmoeder hier staat?”
“Ja, dat was een erg afgesloten vrouw. Ik denk dat dit alles te pijnlijk was voor haar.”
“Kun je zien hoe eenzaam het moet geweest zijn voor je grootmoeder? Zij verloor haar vader, haar broer en eigenlijk ook haar moeder, die door al dit verdriet ook onbereikbaar werd.”
“Ja, helemaal verweesd. Plots was er niemand meer.”
“Kun je zien hoe groot de lading is die je onbewust hebt meegedragen en die via jou een uitweg heeft gezocht om te helen?”
“Ja, ik zie het nu. Ik zie nu zelfs de link met mijn angst voor zichtbaarheid! De impact van de oorlog en de onveilige situatie – je kunt je maar beter verstoppen, in een Jappenkamp kun je maar beter niet opvallen – voel ik ook in mijn leven. Voelt heel logisch nu.”

Wat in beweging is, kan helen

Samen startten we het ritueel van helende zinnen. We lieten het trauma waar het hoorde: bij overgrootmoeder, dit was haar harde lot. “Het hoort bij haar. Jij hoeft niet meer te dragen. Het is gezien nu, het is weer in beweging, het mag nu stromen.”
“Ik voel dat ik de poppetjes in beweging wil zetten”, zei ze.
En dat deden we, langzaam bewoog Louise de poppetjes naar elkaar toe. Grootmoeder mocht zich veilig voelen in de armen van overgrootmoeder. Moeder in de armen van grootmoeder.
“Hoe voelt het nu om je moeder toe te laten in je hart? Om je te laten dragen door haar?”
“Dat lukt me nu, geloof ik. Ik zie nu hoe ze door zichzelf af te sluiten, mij heel erg heeft willen beschermen! Ik zie nu wat ze voor mij heeft gedaan. Wat een kracht in mijn vrouwenlijn!”
“En kijk ook hoe hard jij hebt gewerkt voor al deze vrouwen. En hoe sterk jij bent juist door je gevoelens toe te laten. Jij hebt het trauma aangekeken, de stroom van ingehouden tranen in beweging gebracht. Dat is heel krachtig!”
Want dit is wat trauma wilt: gezien en gehoord worden, helen. Zelfs over de generaties heen. Het blijft aan de harten van familieleden kloppen, tot iemand bereid is het te zien.

Je plek innemen in je vrouwenlijn

Aan het eind vond (het poppetje voor) Louise haar plek in haar vrouwenlijn, gesteund door alle vrouwen achter haar. Ik plaatste nog andere poppetjes achter de overgrootmoeder.
“Je vrouwenlijn stopt hier niet, weet je. Daarachter staan nog ontelbare vrouwen.”
“Wat fijn om dit nu te zien! Voorheen stopte dit altijd bij mijn overgrootmoeder. Ik heb nooit dit bewustzijn gehad, dat zij natuurlijk ook nog voormoeders achter zich heeft.”

Louise voelde nu rust in haar hart, en lichtheid, en ontzettend veel creatieve energie in haar handen. “Mijn handen kriebelen ontzettend. Ik wil de dingen aanpakken! Ik hoef mezelf niet meer te verstoppen.”

Je innerlijke moeder als sleutel naar veiligheid, verbinding en joy

Zodra je in de armen kunt vallen van je innerlijke moeder (je moeder zoals die in jou leeft, en de patronen en overtuigingen die daaraan gekoppeld zijn), ervaar je betere gronding, een rust, een veilige basis, een thuis in jezelf. Je verbinding met je innerlijke moeder is de basisveiligheid, nodig om jezelf zichtbaar in de wereld te zetten.

Als je je gedragen voelt, ben je klaar om alles wat je wenst, te ontvangen

Je innerlijke moeder weer toelaten in al je innerlijke delen, dat doe je in fases. En vaak heeft het meerdere opstellingen nodig, en bijkomende therapie, coaching of wat dan ook bij je past. Het is een proces van jaren, dat via alle laagjes van je innerlijke baby, kleuter, puber en volwassene gaat. En elke nieuwe fase, zorgt voor diepere verbinding in de relatie met jezelf en met anderen. Het zorgt voor een dieper gevoel van veiligheid, en een diepere ervaring van vreugde in je leven. Vanuit het bewustzijn dat we goed op weg bent om de verbinding met je innerlijke moeder te helen, kun je kiezen voor geluk!
“Open je handen, strek je armen in een verwelkomend gebaar. Nu je je gedragen voelt, ben je klaar om alles te ontvangen: overvloed, liefde, een diepere verbinding met je partner. Het klopt allemaal aan je deur. Je hart staat open.”

.

JAARTRAINING MATRIX OF JOY

Opstellingen, dat is waarmee we (onder meer) werken in de Jaartraining Matrix of Joy! Of je nu aangetrokken wordt tot mijn jaartraining of tot de retreats hier op Ikaria, de essentie blijft hetzelfde: we werken in respect en liefde voor alles wat gezien, omarmd en geheeld wil worden. We werken naar een wedergeboorte van jouw ware zelf, naar verbinding, vrijheid en het gevoel dat je gedragen wordt, en een stevige plek hebt in deze wereld.

RETREAT DEEP DIVE MATRIX OF JOY

WELKOM aan jou, op de moederrots Ikaria! In juni en september zijn er weer de “Verdiepingsweken” of de retreats Deep Dive Matrix of Joy.

Als deze retreat je roept, kun je me vragen om een kennismakingsgesprek. De retreats op Ikaria zijn in kleine groep, met maximum 8 deelnemers per retreat. Veel exclusieve aandacht dus! Je komt terecht in een warme “familie”, een veilige kom waarin jouw proces mag gebeuren.

Als je interesse hebt in de jaartraining, kun je je op mijn website alvast aanmelden voor de wachtlijst: dan nodig ik je uit voor een intakegesprek.

.

ONLINE 1:1 SESSIE

Een online sessie (Zoom) voor jezelf kun je boeken in de webshop. Zodra je je bestelling hebt geplaatst, stuur ik je een mail met voorstellen voor afspraak.

.

Raakt deze blog je? Reageer je graag? Dat kan onderaan deze blog.