Buitelen en stuiteren en stampvoeten als een innerlijk kind
Gastblog 3: met dank aan Heleen . Heleen is mid-veertig, single en moeder van twee (bijna) tieners. Ze is creatief, humoristisch en schrijft graag en vaak. Via Schrijven Online kwam ze, midden in de eerste corona-lockdown, bij een online schrijfdag van Joey terecht. Die ene ontmoeting zette haar op een heel nieuw pad, dat ze […] Lees verder
Mijn innerlijk kind roert zich. En goed.
Gastblog 2: met dank aan Heleen . Heleen is mid-veertig, single en moeder van twee (bijna) tieners. Ze is creatief, humoristisch en schrijft graag en vaak. Via Schrijven Online kwam ze, midden in de eerste corona-lockdown, bij een online schrijfdag van Joey terecht. Die ene ontmoeting zette haar op een heel nieuw pad, dat ze […] Lees verder
Schrijven met je innerlijke baby: wat als je geen herinneringen hebt?
Maar liefst 15 vrouwen namen op 5 december deel aan de eerste online schrijfdag “Schrijven met je innerlijke baby”. De voorbereiding ernaartoe was voor mij een spannend proces geweest. Ik was ervan overtuigd dat niemand zich zou inschrijven, omdat ik dacht dat niemand zou weten wat ik nu precies bedoelde met die innerlijke baby! Je […] Lees verder
Ik ben hier niet klaar mee! Impressie van een schrijfdag
Gastblog 1: met dank aan Heleen . Heleen is mid-veertig, single en moeder van twee (bijna) tieners. Ze is creatief, humoristisch en schrijft graag en vaak. Via Schrijven Online kwam ze, midden in de corona-lockdown, bij een online schrijfdag van Joey terecht. Die ene ontmoeting zette haar op een heel nieuw pad, dat ze dapper […] Lees verder
De Wijze Stem van de Vagina
Lieve vrouw, wist je dat je stembanden en je vagina zowat de bijzonderste poortbewakers van je lichaam zijn? Je gebruikt ze allebei om expressie te geven aan wat er diep in je zit. Of je nu geboorte geeft, of diepe vreugde ervaart, of genot uitdrukt; vagina en stem hebben elkaar nodig om goed te functioneren. […] Lees verder
Schrijfmeditatie: van angst naar overgave naar rust
‘Ik wil zo graag kunnen rusten,’ zegt Kaat (43), ‘maar ik heb geen idee hoe.’ Kaat nam, omwille van gezondheidsproblemen, voor onbepaalde tijd loopbaanonderbreking. Nu ligt ze thuis op de bank voor zich uit te staren, en tegelijk voelt ze zoveel onrust dat ze er gek van wordt: ‘Ik kan werkelijk niet ontspannen. Ik ben […] Lees verder
Wat is jouw ware verhaal?
“Schrijven naar bewustzijn, ontdek je ware verhaal”, dat is de titel van mijn boek. Maar wat bedoel ik nou precies met “ware verhaal”? Wat bedoel ik precies als ik je vraag: “Hoeveel verhalen draag jij in je hoofd? Hoe zwaar of licht zijn die verhalen?” Verhalen in je hoofd Met verhalen in je hoofd bedoel […] Lees verder
Schrijfmeditatie brengt binnen en buiten in evenwicht
Vaak ontmoet ik mensen die graag schrijven, maar het niet aandurven omdat ze van zichzelf vinden dat ze ‘geen goed schrijver’ zijn. En dat is jammer, want je hoeft echt geen goed schrijver te zijn, om te ‘mogen’ schrijven. En bovendien, wat is ‘goed’? Dit soort oordeel hangt vast aan een bepaald resultaat dat je […] Lees verder
Lichttaal: kutzooi hoort er ook bij!
Een online schrijfdag met Lichttaal betekent niet dat alles mooi en licht en liefde moet zijn. Getuige het verhaal van Nathalie Heessels – Van Den Kieboom. Ze schreef over haar ervaring van de schrijfdag: of hoe ook kutzooi helder licht op de zaken werpt. Nathalie schrijft: Afgelopen zaterdag heb ik mezelf weer een cadeau gegeven […] Lees verder
Rouw: boos zijn – op de overledene – mag. Echt.
Wie verliest, rouwt. Om het verlies van een baan of een huis, om het eindigen van een vriendschap of een relatie of om de dood van een geliefde. Vriend of vriendin, zus, broer, ouder, partner of (ongeboren) kind, elke geliefde die sterft, verdient zijn of haar plek in je hart. En het rouwproces volgt telkens […] Lees verder
Uitgroeien tot de boom die je bent
Ik schrijf 2011, India. Ik lig heerlijk uitgestrekt op een yogamatje. Links naast me een jonge Indiër, rechts naast me een blonde dame. Ik schat haar ergens midden vijftig. Mijn hoofd grenst aan de voeten van nog een man en mijn voeten grenzen aan het hoofd van een jonge vrouw. We liggen al vijf dagen […] Lees verder
Het is de liefde die we niet begrijpen
Ik begon mijn stappen te tellen toen ik tien jaar oud was. Ik had de gewoonte om erg vroeg op te staan, wanneer mijn ouders nog vast sliepen en ik hen hoorde snurken in de kamer terwijl ik zo stil mogelijk de trap af sloop. Ik telde de treden van de trap. Ik telde ook […] Lees verder
- 1
- 2
- 3
- …
- 7
- Volgende »