De Wijze Stem van de Vagina

Lieve vrouw, wist je dat je stembanden en je vagina zowat de bijzonderste poortbewakers van je lichaam zijn? Je gebruikt ze allebei om expressie te geven aan wat er diep in je zit. Of je nu geboorte geeft, of diepe vreugde ervaart, of genot uitdrukt; vagina en stem hebben elkaar nodig om goed te functioneren. Wanneer je je stem laat horen, kun je bovendien beter je grenzen aangeven, of pijn loslaten. Helemaal goed is het als onze fysieke stem ‘afgestemd’ is op onze innerlijke stem, als we uitdrukking kunnen geven aan wat we écht voelen, óók in onze vagina. Zij Wéét. Met schrijfmeditatie onderzoeken we die innerlijke stem, die Wijsheid en de boodschappen die onze vagina ons geeft. We geven haar woorden, op papier. Met pen en papier kunnen we haar stem oefenen, woorden zoeken die ons passen, beelden zoeken waarin we ontspanning, heling, plezier en inzicht vinden. Om daarna, wellicht, ook die woorden nog beter tot uitdrukking te brengen met onze stem.

Vagina en stem intiem verbonden

De relatie tussen je vagina en je stem is eigenlijk evident. De baarmoederhals of “cervix uteri” of “nek van de baarmoeder” in het Latijn is de onderste deel van de baarmoeder, en lijkt qua structuur opvallend op de keel en de stembanden. Allebei worden ze in hun functie ondersteund door een reeks middenrifspieren die samen met de ademhaling bewegen. Maar goed, het is niet aan mij om dieper in te gaan op de anatomie, wel op de symboliek en hoe de verbinding tussen onze (schrijf)stem en onze vagina ons kan inspireren bij het schrijven. En je kunt er van mij op aan: je vagina is een fantastische bron van inspiratie!

Ademhaling en lijn

Laten we beginnen bij de ademhaling, de motor van zowel onze stem en onze vagina. Met het zetten van de punt en de lijn, mijn methode voor schrijfmeditatie, breng je allereerst je aandacht bij wat er zoal in je lichaam beweegt. Zoals het op en neer gaan van je ademhaling. Hoe diep adem je eigenlijk? Hoe vrij voel je je bij het ademen? Hoe ver reikt je ademhaling? Kun je die voelen tot in je baarmoeder en vagina? Kun je voelen dat je vagina en stem eigenlijk één kanaal vormen waardoorheen je expressie geeft aan jezelf? Je kunt bewust oefenen met de lijn: visualiseer dat de lijn je ademhaling is en het vel papier dat voor je ligt, je lichaam. Hoe beweegt de lijn zich over het papier? Hoe beweegt je ademhaling zich door je lichaam? Hoe dieper je kunt inademen, hoe dieper ook je uitademhaling of expressie reikt: in woorden op papier, of in het gesproken woord.

Adem, vagina en stem: instrumenten voor expressie

Vagina en keel zijn allebei poorten (en poortwachters!) in ons lichaam, het zijn in- en uitgangen. Keel en vagina zijn zodanig met elkaar verbonden, dat als het ene geblokkeerd zit, ook het andere geen doorstroming kent. Met zowel je stem als je vagina geef je grenzen aan, en als je op beide bent afgestemd, kun je je grenzen ook beter voelen. Als je je stem afsluit, sluit je ook je vagina af, en omgekeerd. En als je dus je ademhaling afsluit of oppervlakkig houdt, sluit je beide poorten.

Ademen is grenzen aangeven. Heb je al opgemerkt dat je, voordat je een duidelijke grens aangeeft, eerst diep ademhaalt? Automatisch zoek je ondersteuning in je lichaam. Als je bovendien daarbij je vagina voelt vibreren, weet je dat je juist zit, dat je je grens goed hebt aangegeven.

Je kent het wellicht, die brok in je keel als je je gespannen of angstig voelt. Je strakke, opgetrokken schouders, je oppervlakkige ademhaling. Misschien houd je je adem in van spanning? Geen probleem als dat tijdelijk is, en je na verloop van tijd weer kunt ontspannen. Ernstiger is het als je dat gevoel chronisch hebt. Groot is de kans dat er dan ook een blokkade op je onderste chakra zit. Met andere woorden: ook je vagina zit dicht. Dat kan zijn omdat je al jaren woede, pijn en verdriet vasthoudt, of omdat je simpelweg angstig bent om uitdrukking te geven aan wat je diep van binnen voelt en wéét. Probeer maar eens boos te worden of een diep orgasme te krijgen zonder diepe ademhaling, of zonder je stem. Het afsluiten van je ademhaling, vagina of stem leidt, zo zegt onderzoek, tot emotionele stress, fysieke klachten en het gevoel “uit verbinding” te zijn. Als je mond huilt, huilt je vagina. Als je mond lacht, lacht je vagina. Reden genoeg dus, om die vagina van ons te bewegen, te schudden, open te breken.

Doorstroming – open het kanaal

Met het zetten van de lijn kun je bewust focussen op je ademhaling, op die doorstroming tussen je keel en je vagina: wat zit er daar, wat wil daar gezegd worden? Kijk welke woorden je invallen: ze komen je ondersteunen, aanmoedigen, brengen inzicht.

Zak met je ademhaling/de lijn nog dieper je lichaam in, blijf je pen bewegen, ritmisch over het papier. Visualiseer dat je met de lijn van hoofd naar keel naar baarmoeder en vagina beweegt. Misschien merk je dat je met je pen spiraalbewegingen maakt? Prima. Of cirkels? Ook prima. Open je mond. Zucht. Geeuw. Neurie. Laat geluid uit je mond stromen. Doe alles om je kanaal te openen. Met je adem versterk je je stem, en de trilling van je stem zorgt ervoor dat een diepe zucht van verlichting door het zenuwstelsel gaat, helemaal naar je vagina toe. Zingen, bijvoorbeeld, kan het hele zenuwstelsel kalmeren en in evenwicht brengen. Durf je niet goed om dingen vragen? Durf je geen grenzen te stellen? Zing! Maak je stem actief, en je spanning ebt weg. Ondersteun jezelf bij elke nieuwe stap door het zetten van de punt en de lijn: waar wil de lijn vandaag naartoe bewegen?

Taboes doorbreken

Met schrijfmeditatie geven we doorgaans ‘stem’ aan wat er diep in ons leeft. We schudden het onderbewuste wakker, brengen het naar de oppervlakte. We staan stil bij vragen als: wat schrijven we vooral NIET? Waar durven we geen woorden aan geven? Of erger nog: waar hébben we simpelweg geen woorden voor, omdat we het nooit leerden? Bijvoorbeeld omdat seksualiteit en een woord als vagina tot de taboesfeer behoorden? Als ik je zou vragen hoe vaak je je seksuele fantasieën al hebt opgeschreven, wat zou dan je antwoord zijn? Of hoe vaak je je seksuele ervaringen, behoeftes of fantasieën hebt gedeeld met anderen, een vriend of vriendin, of je partner? Heb je ooit al woorden gegeven aan hoe je jezelf genot schenkt? Of mag dat enkel bestaan in het donker van je slaapkamer? Mag het überhaupt in woorden bestaan?

Met schrijfmeditatie halen we de vagina uit de taboesfeer. We geven haar de plek die ze verdient: zichtbaar, voelbaar in woorden. Ze is van jou, hoort bij jou, en heeft net zoals elk ander lichaamsdeel, jouw liefde en aandacht nodig.

Woorden geven aan trauma’s

Laten we eerlijk zijn: er zijn weinig vrouwen die géén trauma’s, schaamte- of schuldgevoelens hebben over hun vagina. Feit is dat onze vagina door ingrijpende of minder ingrijpende gebeurtenissen vaak op de achtergrond wordt geschoven. “Laat ik haar maar niet voelen, dat is veiliger. Laat ik maar doen alsof ze niet bestaat.” Het gevaar is dat als jij je vagina niet bewoont, anderen dat in jouw plaats gaan doen. Dan kan je zelfs bij een liefdevolle partner het gevoel hebben dat hij en niet jij je vagina bezit. Dat zegt niets over hem, maar alles over hoe je zelf je vagina bewoont.

Schaamte en schuldgevoel ontstaat vaak op vroege leeftijd. Bijvoorbeeld omdat in je gezin van oorsprong seks een groot taboe was (“Het hoort niet!”) of omgekeerd, omdat je als gevoelig en verlegen kind opgroeide in een gezin waar er van je werd verwacht dat je net als iedereen vrolijk in je blootje zou rondlopen terwijl je dat eigenlijk niet wilde. Misschien heb je negatieve ervaringen gekend waarin de grenzen van je intimiteit ongevraagd werd overschreden? Wat het ook zij, als je het gevoel hebt dat je vagina ‘niet van jou’ is of als je denkt dat het een plek is die ‘niet waardig’ is, dan ben je uit verbinding met een ontzettend belangrijk stuk van jezelf. Je vagina maakt je tot wie je bent: vrouw.

ZIJ is je wijsheid.

ZIJ maakt je vrouw.

ZIJ leidt je.

ZIJ is je bron van intuïtie en creativiteit.

Eerste bewustwording

Wanneer werd jij je voor het eerst bewust van je vagina? Hoe oud was je? En hoe ervaarde je je vagina toen? Als een bron van plezier en genot? Bijvoorbeeld omdat je ontdekte dat je, bij aanraking, er een fijne trilling door je lichaam ging? En wanneer kwamen de eerste schaamte- of schuldgevoelens? Bijvoorbeeld omdat een ouder riep dat je jezelf vooral dáár niet mocht aanraken, en zeker niet in publiek?

Met schrijfmeditatie kun je dit soort herinneringen ophalen, en voor jezelf een helder beeld scheppen: waar kom ik vandaan, hoe ervaarde ik mijn vagina als kind, waar heb ik ze verwaarloosd of verstopt, wanneer heb ik ze verwelkomd, wanneer voel ik me verbonden met haar en wanneer niet?

Ik herinner me dat ik me als hooggevoelig kind erg bewust was van mijn vagina: hoe heilig die plek voor me was, en hoeveel (stiekem) plezier ze me kon geven. Ik had, zo voelt het, een tamelijk fijne relatie met mijn vagina. Ik was echter als de dood dat iemand die plek zou kunnen zien of aanraken. Ik groeide op in een gezin waar er nauwelijks werd gesproken over seks, laat staan over de vagina als onderwerp aan tafel! Als kleuter had ik al een groot schaamtegevoel en de neiging om dat ‘onderste deel van mij’ altijd goed te bedekken. Zo weigerde ik pertinent om te zwemmen zonder zwembroekje. Ook al liepen de andere kinderen vrolijk in hun blootje rond, ik weigerde dat koppig. Hoe was dat bij jou? Herken je dit soort schaamtegevoel?

Je vagina spreekt!

Pas in mijn pubertijd, tijdens sportdagen en op kampen van de jeugdbeweging, is dat schaamtegevoel gezakt. Ik merkte dat andere meisjes wel over hun vagina durfden te spreken, en zelfs geen blad voor de mond namen als het ging over technieken om hun vagina te activeren en zichzelf plezier te gunnen. Ik stond verbaasd om dat soort schaamteloze vrijheid, en tegelijk voelde ik een steek van jaloezie: “Waarom durf ik dat niet? Zo vrijuit spreken?” Het intrigeerde me. Toen al ben ik op zoek gegaan, al schrijvend, naar MIJN woorden. Wat past bij mij? Hoe wil ik uitdrukking geven aan wat ik voel en ervaar in en met mijn vagina? Hoe wil ik mijn relatie met haar onder woorden brengen?

Langzaam groeide ook het besef dat mijn vagina me ontzettend veel kon vertellen. Ik herinner me dat ik als jonge twintiger soms dialogen voerde met mijn vagina: “Nou, wat vind jij van die kerel?” En dan hoorde ik bijna letterlijk haar wijze stem: soms enthousiast, soms verbolgen, en altijd gidsend.

Verbonden met Pachamama, Moeder Aarde en de Grote Moeder

Onze baarmoeder en vagina verbinden ons met onze vrouwelijke lijn, en via de vrouwelijke lijn, met Moeder Aarde, Pachamamma of “de grote moeder uit wie we allemaal geboren zijn”. Heb je je wel eens afgevraagd hoe je moeder geboren is en hoe dat moet geweest zijn voor je grootmoeder? Of hoe je grootmoeder ter wereld is gekomen en hoe dat voor je overgrootmoeder was, in een tijd dat geboorte geven nog veel meer risico’s met zich meebracht? En zo kan je eindeloos teruggaan in de tijd. Duizenden vrouwen zijn je voorgegaan, en hebben door het leven te schenken, er mee voor gezorgd dat jij hier nu bent. Hun baarmoeders en vagina’s waren de poorten waardoorheen uiteindelijk ook jouw leven hier op aarde is gestart. Hoe mooi is dat! En hoe ongelooflijk groots is dat idee, zo groots dat het nauwelijks te bevatten is. Als je de hele lijn doortrekt, zal je ook voelen hoe verbonden je bent met andere vrouwen, met alle vrouwen, en uiteindelijk met de Grote Moeder, de Oermoeder of Pachamamma, bij de Inca’s zo genoemd als de godin van de vruchtbaarheid.

Je vagina, je tweede brein

Deze blog eindig ik graag met een oproep aan je creativiteit. Tussen onze heupen zit zowat ons ‘tweede brein’. Creativiteit en intuïtie zitten in dit gebied opgeslagen. Je baarmoeder als de plek waar creatie plaatsvindt, waar je ‘zwanger” kunt zijn van boeken, blogs, verhalen, tekeningen, schilderijen, songs, nieuwe ideeën voor je huis of je werk, reisjes met je familie, kortom van alles waarin je ook maar creatief wilt zijn.  Ook je doorzettingsvermogen, je (oer)kracht, je vermogen om diepe vreugde en veiligheid te ervaren; dit alles zit tussen je heupen. Tijd dus om dat deel van ons lichaam dat ons maakt tot wat we zijn, namelijk krachtige, intuïtieve en creatieve vrouwen, aan te spreken en met schrijfmeditatie te bekrachtigen!

.

Online schrijfdagen

Heb je zin om samen met mij te schrijven? Neem deel aan de online schrijfmeditatiedag: De Wijze Stem van de Vagina!

.

Benieuwd naar mijn boek?

Download de gratis preview!

.

Gratis schrijfmeditatie

Gratis een keer schrijfmeditatie proberen? Bekijk mijn aanbod gratis schrijfmeditaties.

.

Reageer je graag? Dat kan onderaan deze blog.

Wil je graag deelnemen aan een schrijfretraite? Het volledige aanbod vind je hier: Retraites.