Schrijven naar Binnen, de basisretraite, is hard werken. De schrijfreis die je maakt gaat door plassen, modder en moeras. Je ploetert en geeft het uiterste van jezelf. Je moet maar de moed hebben om vier dagen in de stilte te duiken, die pen op te pakken en je over te geven aan het schrijven. Je … [Lees meer...]
Hoe zichtbaar durf jij te zijn?
Zichtbaar in je boodschap staan, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Hier zie je me - letterlijk op mijn sokken - een babbeltje slaan. Want dat is wat ik doe, tijdens retraites, babbeltjes slaan, en op tijd uit mijn stoel opstaan om wat andere dingen te 'doen' of om wat vast zit los te weken of om … [Lees meer...]
Stilstand: wie ben jij als je stil staat?
Stilstand. Misschien herken je dit wel: er zijn zo van die tijden dat je niet kan bewegen. Niet vooruit of achteruit, niet links of rechts. Je voelt: je staat stil. Je voelt ook: er is iets mis, wat ik uiterlijk ben en doe, de identiteiten die ik heb, zijn niet meer in harmonie met mijn … [Lees meer...]
Wat stilte met je schrijven doet
Vaak komen schrijvers met heftige doelen naar de retraite: dat boek afwerken! Het liefst volgens een vast plan. Maar dan gaan ze voorbij aan het belangrijkste aspect van de retraite: stilte. En wat stilte met je schrijven doet. Bijvoorbeeld geheel nieuwe inspiratie brengen. Als je in de stilte … [Lees meer...]
Schrijfblokkade: wat als je vastzit?
Schrijfblokkade voelt als vastzitten: blijven steken, blijven zitten, blijven plakken, gehecht zijn, blijven kleven, bevriezen, klemmen ... stagnatie. Je trappelt de hele tijd op één tegel en je slaagt er niet in om een stap naar voren te zetten. Als ik het antoniem van vastzitten opzoek, kom ik uit … [Lees meer...]