• Home
  • Gratis
  • Jaartraining Matrix of Joy
  • Retreats
  • Just Jo(ey)
    • Team JOY – Wie zijn wij?
  • Boek
  • Intiem
  • Shop
  • Joey Brown Schrijfmeditatie, schrijfretraites en stilteretraites
  • Gratis schrijfmeditatie
  • Jaartraining Matrix of Joy
  • Retreats – Deep Dives Matrix of Joy
  • Just Jo(ey)
    • Team JOY – Wie zijn wij?
  • Schrijven naar Bewustzijn
  • Intiem
  • Shop
  • Wat deelnemers zeggen
  • Contact
  • Podcast
  • Pers
  • Wat deelnemers zeggen
  • Nieuwsbrief
  • Testimonials
  • Pers
  • Podcast
  • Contact
JOEY-Brown
  • Home
  • Just JO(e)Y
    • Team JOY – Wie zijn wij?
  • Gratis
  • Jaartraining
  • Retreats
  • Boek
  • Blog
  • Shop
  • Nieuwsbrief
  • Testimonials
  • Pers
  • Podcast
  • Contact

Ikaria: onderneem de reis naar je hart

29 juni 2016 door Joey 10 Reacties

foto voor blog 1 Ikaria

Ikaria, het eiland waar ik woon, werd geheel onverwacht mijn zielsbestemming. Ikaria bleef me roepen, en ik kon niet weerstaan aan haar lokroep. Ik plantte mijn twee voeten in haar aarde en schoot wortel!

De gevolgen van dat wortel schieten waren niet makkelijk: ik, vrouw alleen, in een crisisland waarvan ik de taal niet sprak. Ik moest letterlijk van nul een nieuw leven starten. Ik herinner me hoe ik Ikaria’s hoogste bergtoppen in reed en het gevoel had dat ik haar hart hoorde kloppen. Maar het was het mijne, van opwinding, angst en plezier: ik voelde in elke vezel van mijn lijf dat ik hier voor het eerst niet zou weggaan.

Ikaria daagt je uit

Ikaria daagde me uit, zo voelde ik dat. Ze dwong me tot luisteren (naar mijn eigen hart): wat wil je nu echt? Wie ben je echt? Wat heb je hier te doen, in dit leven? En ik nam de uitdaging aan. Ik huurde een huisje en ging schrijven en tekenen. En ik luisterde nog meer. En zo ben ik dan na twintig kladboekjes en krabbels als schrijfcoach gestart (ik formuleer het nu even simplistisch). Ik had dit alles nooit gekund of gedurfd zonder de ontzettend transformerende en aardende kracht van dit magische eiland.

Na jaren wortelen in haar aarde voel ik me één met het eiland. Ikaria en ik, wij dansen hetzelfde ritme. En haar overweldigende natuur, haar sterke winden en regens blijven me uitdagen en geven me alle kansen om te groeien.

 


Meer weten over Ikaria? Kijk op de pagina: Ikaria eiland

Lees ook:

Leven in vrijheid en tijdloosheid

Ikaria is geen plek maar een emotie


 

uitzonderlijk eiland

Echt, ik overdrijf niet, Ikaria is als eiland uitzonderlijk in zijn soort. De hele wereld komt er stilaan achter, televisiezenders lopen ons intussen plat, maar weinigen hebben het écht begrepen: op Ikaria kom je niet zomaar ‘met vakantie’. Drie vierde van de reizigers komt hier ‘per toeval’ of ‘per verrassing’ of ‘per vergissing’ terecht. Een ticketje Samos en dan op het foute eiland afstappen. Zoiets. In werkelijkheid is het Ikaria die roept en uitdaagt tot vernieuwing. Wie daarna een tweede keer naar Ikaria reist, doet dat omdat het niet meer anders kan, omdat je haar geproefd en gevoeld hebt, omdat het verlangen om deze plek opnieuw te zien ondraaglijk groot is geworden.

Ikaria transformeert

Ikaria transformeert en vernieuwt, geeft je een rechtstreekse connectie met je hart. Maar het pad, de reis naar Ikaria, is niet altijd eenvoudig. Ik zeg altijd aan mensen die hierheen komen: “Neem je tijd. De reis zelf is een belangrijk onderdeel van je pad, van je proces. Haast je niet hierheen, maar bezoek onderweg ook nog andere steden, dorpen, musea, goden en eilanden.” Sommige mensen willen heel erg graag komen maar mailen me tientallen redenen waarom het toch niet lukt. En dan zeg ik: “Ikaria loopt niet weg. Als je hier echt moet zijn, kom je hier hoe dan ook ooit terecht.”

.

Schrijven naar Bewustzijn

.

schrijfretraite op Ikaria?

Reis zonder verwachtingen hierheen, open en nieuwsgierig als een kind. Laat zorgen en oude ballast achter. Reis ‘dapper en onbevreesd’. Het is zo mooi hoe onderstaand gedicht ook zegt dat je, als je gedachten verheven blijven, je geen monsters zal tegenkomen op je pad. We zijn het immers vaak zelf die de monsters in onze grotten en krochten in leven houden.

Ik ben mijn grotten en krochten in gereisd met de pen; met de pen ging ik mijn draken en monsters te lijf. Ik vond mijn missie, mijn boodschap. En dat is wat ik tijdens schrijfretraites graag met jou wil delen. Hoe je met je pen je hoofd en je lichaam kan zuiveren, vernieuwen. Hoe je stevig in je essentie, in je ware verhaal kan staan.

Soms zit er bij de start van je schrijfretraite al een boek klaar in je hoofd, soms ook niet. Soms ontdek je dat wat je al schreef, helemaal niet is wat je écht wil schrijven. Maar maak je geen zorgen: het is niet belangrijk hoe lang je schrijfproces duurt, zolang je je droom (van een boek) maar voor ogen houdt.

Vertrouw en geloof: jouw boek verschijnt wanneer de tijd daarvoor rijp is. En zelfs als je aan het eind van je schrijfretraite niet het anker in je boek hebt gegooid, dan nog kan je dankbaar zijn: je droom van een boek hield je in beweging, zette je op weg, schonk je al je ervaringen, en schonk je … Ikaria.

*


Meer weten? Kijk op Verdiepingsweken Ikaria.


*

Joey Brown is schrijf- en bewustzijnscoach. Ze woont op het eiland Ikaria.

P.S. Wil je graag op de hoogte blijven? Schrijf je dan in voor de NIEUWSBRIEF.

Neem ook regelmatig een kijkje op de FACEBOOKPAGINA!

 

 

 Neem de reis aan, neem de uitdaging aan. En dan zie ik je op een dag op Ikaria!

 

Categorie: Ikaria Mother Rock Tags: blue zone, boek schrijven, creatief schrijven, emotie, expressie, griekenland, Ikaria, Ikigai, joey brown, levensdoel, levensmissie, meditatie, relaxatie, retreat, schrijf bewust, schrijfbeoefening, schrijfcoach, schrijfreis, schrijfretraite, schrijfvakantie, schrijfverblijf, schrijfweek, schrijfworkshop, schrijven, schrijven naar bewustzijn, schrijven naar binnen, stilte, verdiepingsweek, zielsbestemming, zielsmissie

Als ik schrijf, moet ik huilen
Schrijfmeditatie (met lijntjes)

Reacties

  1. Geke van der Weerd zegt

    30 juni 2016 om 11:05

    Ha Joey,
    Wat een prachtig verhaal.
    Terwijl het hier somber miezert en maar lijkt te blijven regenen, breekt er, terwijl ik lees, toch een zonnetje door aan mijn keukentafel.
    Waarom? Omdat ik een heerlijk vooruitzicht heb.
    Ik mag naar Ikaria!
    Mijn koffer staat al ongeduldig te wachten boven maar ik heb geduld.
    Geduld omdat ik weet dat buiten uiteindelijk ook de zon gaat schijnen en ik samen met mijn vrouw ga genieten van een heerlijke zomer. Daarna spreid ik mijn vleugels en vlieg naar Ikaria.
    Met open vizier.
    Liefs, Geke

    Beantwoorden
  2. Julie zegt

    30 juni 2016 om 11:23

    Ikaria here I come…

    Beantwoorden
  3. Bieke zegt

    1 juli 2016 om 09:07

    Op sommige blogs weet ik gewoon niet wat te schrijven of te reageren. Die laat ik passeren. Maar deze blog raakt me diep vanbinnen. Ik voel dat ik ook eens naar Ikaria wil komen om een boek te beginnen, ook angsten houden me tegen.
    Mijn uitdaging is om de dingen stap per stap te ondernemen. Ooit zei een man tegen me: “Een duizendpoot heeft zovele pootjes dat hij stap per stap moet gaan want anders valt hij om”. Nu lees ik in dit verhaal dat ook de reis voorheen erbij hoort en dit voelt voor mij goed aan. Ontspannen en het mag zijn en niks verplicht. Dank je wel Joey, wanneer weet ik nog niet maar ooit ontmoeten we elkaar…

    Beantwoorden
    • Joey zegt

      15 februari 2017 om 08:51

      Ja, ooit! En misschien wel sneller dan je denkt?

      Beantwoorden
  4. Jan zegt

    5 september 2016 om 17:50

    Bedankt Joey, dat je Ikaria onder mijn aandacht hebt gebracht.

    Ik kom naar Ikaria
    met Lia, onze zoon en zijn geliefde
    voor het zout en de zon
    om met de zilte wind op mijn lippen
    in de schaduw van zilveren olijven
    te luisteren naar ruisende golven
    en het bonken van mijn hart

    Ik kom naar Ikaria
    om in de luwte van geurend sparrengroen
    in vruchtbare aarde op rotsgrond en klippen
    opnieuw te beginnen
    en met feta, honing, en wijn
    het zijn, en Lia, onze zoon en zijn geliefde
    te minnen

    Beantwoorden
  5. Roos zegt

    14 februari 2017 om 17:37

    Na het lezen van je blog Joey ben ik er ook van overtuigd ooit voet op Ikaria te zetten. Mijn levensreis is een hobbelende weg waarbij de wielen van mijn karretje af en toe van de weg afschieten. Soms blijf ik ter plekke en raak voor geen meter vooruit en soms zijn er impulsieve haastige bonken.
    Mooi te lezen dat de voorbereiding tot het aankomen in Ikaria even veel betekenend is als het verblijven.
    Ik kijk reikhalzend uit naar dat plekje.
    Vele groeten,

    Roos

    Beantwoorden
    • Joey zegt

      15 februari 2017 om 08:50

      Mooi Roos, hoe je je weg beschrijft. En ja, wie weet leidt die op een dag wel hierheen? Welkom!

      Beantwoorden
  6. Fien zegt

    21 mei 2017 om 23:48

    Ikaria komt naar me toe als een geschenk … zomaar, een geschenk uit liefde.

    Maar het is een geschenk met een voorwaarde, namelijk enkel wanneer ik voel dat dit klopt, dat dit is wat ik nu nodig heb, mocht ik het aanvaarden (aldus mijn schenker).
    Van zodra ik in mijn hoofd met het idee naar Ikaria af te reizen begon te spelen, en de praktische organisatie ervan begon uit te pluizen, voelde ik de spanning door mijn lijf stomen. Ik kreeg zin om te gaan reizen en zin om het avontuur met mezelf aan te gaan. Maar tegelijk overviel mij een gevoel van onzekerheid en stress. Want is dit nu echt wat ik nodig heb? Is mijn gevoel wel echt? Wanneer weet je dat zeker? Mag ik dit geschenk dus wel echt aannemen?

    Het zijn vragen die de afgelopen weken door mijn hoofd spookten. Ik praat er met heel wat mensen over en iedereen gaf haast hetzelfde antwoord: ga, dit komt niet zo maar op je pad, je bent gek als je het niet aanneemt.

    Toch was het jouw blog dat nu mijn laatste twijfels echt heeft doen smelten als sneeuw voor de zon. Ja is het antwoord, ik aanvaard dit geschenk met volle overtuiging en goesting, en wens dat dit (verlichtend) pad naar en van Ikaria heel lang mag duren.

    Ik ben er klaar voor 🙂 en kijk er zooooo naar uit.

    Tot snel!
    Fien

    Beantwoorden
    • Joey zegt

      22 mei 2017 om 21:47

      Hoi Fien
      Welkom! Ikaria staat klaar om je te omhelzen.

      Beantwoorden
  7. Nicole zegt

    15 mei 2020 om 17:55

    Hallo Joey,

    De (schrijf-)reis naar Ikaria klinkt erg aantrekkelijk… loop al lang rond met het idee een boek te schrijven, en ik ben helemaal weg van Griekenland.. heb zelf lang gewoond op Kreta :-).
    Maar… het is corona-tijd en ik vraag me af of jouw reizen wel door kunnen gaan… ik zou zelf pas in september willen komen, maar zelfs dan is het nog onzeker…

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ik schud je wakker zodat je ontdekt wie je echt bent, en jij je ware verhaal gaat leven. 

Contact: info@joeybrown.be

Privacy Policy

Disclaimer retraites & workshops

Algemene voorwaarden

direct naar

Boek
retreats
Blog
Nieuwsbrief

Schrijven naar bewustzijn®  |   methode Punt-lijn-meditatie® |  ©2021 Joey Brown

Schrijven naar bewustzijn® en Punt-lijn-meditatie® zijn geregistreerde merknamen en methodes van Comm. Vennootschap Joey Brown

Website created with love by Joey Brown. Foto's: Georgia Tsimpidou, Stefania Mizara, Carolina Herbert. Illustraties: Marijke Pasteels

Wij gebruiken cookies

De cookie settings op deze website zijn er zodat jij een optimale surfervaring hebt. Je privacy blijft beschermd. Als je op de website blijft, of wanneer je op "accepteer" klikt, dan gaan we er vanuit dat je met onze cookies instemt.

Privacy policy | Sluiten
Alleen noodzakelijke cookies